Parfuumbottel, 'n houer wat gemaak is om geur te hou. Die voorbeeld van die oorlede is Egipties en dateer na ongeveer 1000 vC.Die Egiptenaar het geure oordadig gebruik, veral in godsdienstige rites;gevolglik, toe hulle glas uitgevind het, is dit grootliks vir parfuumhouers gebruik.Die mode vir parfuum het na Griekeland versprei, waar houers, meestal terracotta of glas, in 'n verskeidenheid vorms en vorms gemaak is, soos gesandleerde voete, voëls, diere en menslike kop.Die Romeine, wat gedink het dat parfuum afrodisiacs is, het nie net gegote glasbottels gebruik nie, maar ook geblaasde glas, na die gebruik daarvan aan die einde van die 1ste eeu vC deur Siriese glasmakers.Die mode vir parfuum het ietwat afgeneem met die ontstaan van die Christendom, wat saamgeval het met die agteruitgang van die vervaardiging van glas.
Teen die 12de eeu het Philippe-Auguste van Frankryk 'n statuut aanvaar wat die eerste gilde van parfumeurs vorm, en teen die 13de eeu het Venesiese glasvervaardiging goed gevestig geraak.In die 16de, 17de en veral die 18de eeue het die geurbottel uiteenlopende en uitgebreide vorms aangeneem: hulle is gemaak in glod, silwer, koper, glas, porselein, emalje, of enige kombinasie van hierdie materiale;18de eeu, die reukbottels was gevorm soos katte, voëls, narre, en dies meer;en die uiteenlopende onderwerp van geverfde emaljebottels het pastorale tonele, chinoseries-vrugte en blomme ingesluit.
Teen die 19de eeu het klassieke ontwerpe, soos dié wat deur die Engelse pottebakkerymaker, Josiah Wedgwood geskep is, in mode gekom;maar die kunsvlyt wat met parfuumbottels verband hou, het agteruitgegaan.In die 1920's het Rene Lalique, 'n vooraanstaande Franse juwelier, egter belangstelling in die bottels laat herleef met sy produksie van gevormde glasvoorbeelde, gekenmerk deur ysige oppervlaktes en uitgebreide reliëfpatrone.
Pos tyd: Jun-12-2023